Zalm

Een paar dagen geleden schreef ik dat er bij De Morgen iets aan het veranderen leek.
Terwijl De Standaard de steven steeds meer in politiek-correcte richting wendt, lijkt De Morgen juist van die richting te willen afwijken.
Niet veel, maar toch.

En zie, wat lees ik in de krant?

De Morgen ondergaat een face-lift!
De zoveelste.
Niks nieuws onder de zon.
Niks minder vernieuwend dan … vernieuwingen.

En inderdaad: de hele zaak wordt aangekondigd met dezelfde dooddoeners, dezelfde clichés, hetzelfde overspannen, overpositieve marketingtaaltje dat we al zo goed kennen.

Leest u even mee.

‘De Morgen. Meer inzicht, meer zalm.

Meer zalm? Ja, meer dan ooit hebben we nood aan een andere stem. Zoals een zalm die tegen de stroom ingaat. Want we drijven te gemakkelijk met de massa mee en vergeten de nuance. Wat we niet gewend zijn, schrikt ons af, waardoor we het zelfs niet meer overwegen. Daarom gooit De Morgen een gezonde dosis tegendraadsheid in de strijd.’

Waarhebbenwedatnoggehoord?

Geeuw.

Zoals ik al zei: niks oubolliger dan vernieuwing.

Maar de zaak wordt interessant als ik een interview lees met de geestelijke vaders van deze ‘vernieuwing’, Paul Daenen en Koen Verwee.

Ze hebben, zo zeggen ze, de oefening gemaakt om de waarden van de krant te definiëren.
Die waarden zijn er natuurlijk altijd geweest, maar ze werden niet uitgesproken.
Het was niet duidelijk voor iedereen.

Nu wel.

Paul en Koen hebben de waarden van De Morgen samengevat als … POET.
Progressief.
Onbevangen.
Empathisch.
Triggerend.

Vooral die laatste waarde is intrigerend (hebt u ‘em?)
Aanvankelijk heette ze namelijk Prikkelend.
Maar dat leverde POEP op.
En daar had het natuurlijk niets mee te maken.
(Luid gelach van de twee heren)
POET klonk veel beter.
Het betekent weliswaar: geld, buit.
Maar daar heeft het óók niets mee te maken.

Kijk, ik zou het sympathiek hebben gevonden als de twee heren ook bij déze opmerking in schaterlachen waren uitgebarsten.
Maar dat deden ze niet.
Ze bleven serieus.
Natúúrlijk heeft hun vernieuwingsoperatie niks met geld te maken, evenmin als ze iets met stront te maken heeft.
Dat spreekt toch vanzelf!

Maar laat ik nu net zo’n zalmbrein hebben dat het niet kan laten tegen de stroom in te zwemmen.
Als ik die twee woorden POET en POEP lees, dan denkt de zalm-in-mij: dat is nu eens precies waar het om gaat!
Zonder het zelf te beseffen – daarvoor zijn ze te vol van zichzelf – zeggen Paul en Koen de waarheid.
En die is dat De Morgen niet genoeg geld opbrengt.

Alle linkse, progressieve media zijn trouwens in dat bedje ziek.
De lezers krijgen zo stilaan hun buik vol van dat wereldvreemde pseudo-progressieve gewauwel.
Ze haken massaal af.
Het eertijds zo roemruchte HUMO is nog slechts een schim van zichzelf.
Inhoudelijk, vormelijk én financieel.
Ouwe belegen kost.
Herkauwsel uit de jaren toen opa nog (lang) haar had.

(lees vooral helemaal links boven)

Maar dat zien al die kale progressieven natuurlijk niet in.
Ze hebben immers de waarheid in pacht.
Maar ze voelen het wel aan hun portemonnee …

Dát is dus de (ware) reden voor de o zo lichte koerswijziging van De Morgen die ik verleden week meende te detecteren.
Het draait allemaal om geld.
Meer is het niet.
Maar ook niet minder.
Want geldgebrek is nog het enige wat de moderne mens nog tot verandering kan dwingen.

En ik kan het weten…

P.S. Toen men Steiner ooit vroeg waar dat fameuze Ik van de mens zich nu eigenlijk bevond, klopte hij lachend op zijn achterbroekzak, waar zijn portemonnee zat. Hierzie, zei hij. En zoals gewoonlijk was ook dit grapje diepzinniger dan het leek.